کامل و یا خلع سلاح جزئی به میان می‌آید. با پیشرفت تسلیحات، تخمین و برآورد سطح و کیفیت تسلیحات، موضوعی کاملاً پیچیده شده، به طوری که درجه تأثیر یا دقت سـلاح‌ها از یـک سو و مقاوت و توان آنها در خنثی‌کردن اقدام‌های متقابل الکترونیکی از سوی دیگر، بر پیچیدگی آن افزوده است. امروزه مذاکرات در زمینه کندسازی آهنگ پیشرفت‌های فنی و تکنیکی ابزارهای جنگی و نیز به اجرا گذاردن آنـ‌ها پیـش از مذاکره در زمینه کاهش وضعیت کنونی تسلیحاتی، دارای اهمیت می‌باشد. در معنای دقیق‌تر، خلع سلاح به تخریب ذخایر موجود تسلیحات گفته می‌شود، و نـه اقـدام‌هایی کـه تنها به محدود نمودن و یـا مـمنوعیت کـاربرد آن سلاح‌ها، رضایت می‌دهد. خلع سلاح حقیقی، پرهیز و اعراض عمومی و همگانی ایجاد می‌کند، که این امر، جز با کنوانسیون‌های جهان‌شمول با ویـژگی‌های پیـش‌گیری کـننده و قوی محقق نمی‌گردد.
آقای البرزی ورکی در مقاله ای با عنوان نقد و بررسی نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری راجع به تهدید یا توسل به سلاحهای هسته ای در سال 1383 می نویسد:
گرچه حقوق بین‌الملل قراردادی و یا عرفی صریحاً متضمن هیچ منع جـامع و جـهانی در رابطه با کاربرد سلاحهای هسته‌ای نمی‌باشد، مع‌الوصف، امکان اعلام عدم مشروعیت توسل به این سلاح‌ها در کلیه شرایط، توسط دیوان بین‌المللی دادگستری، با توجه به دلایل و مستندات موجود در نزد آنـ، کـاملاً فـراهم بود. این مطالعه، با نـگاهی انـتقادی، امـتناع دادگاه جهانی و یا ناتوانی آن را در چنین نتیجه‌گیری مورد بررسی قرار می‌دهد.
صرف‌نظر از برخی کاستی‌ها و یا انتقاداتی که بر دیدگاههای دیوان، در نظر مـشورتی، وارد اسـت، بـه نظر می‌رسد اساسی‌ترین عامل در بلاتکلیفی آن به نقش و جـایگاهی بـر می‌گردد که برای اصول و مقتضیات بشردوستانه بین‌المللی قائل است. در حالی‌که تردیدی در لزوم رعایت این اصول و قواعد در کلیه شرایط وجود نـدارد، دیـوان نـمی‌تواند این احتمال را رد کند که برخی کاربردهای سلاحهای هسته‌ای، در موارد بـسیار محدود و استثنایی، ممکن است مشروع باشد حتی اگر چنین کاربردی در تغایر با اصول و مقتضیات بشردوستانه بین‌المللی قرار گـیرد! اثـبات بـطلان چنین دیدگاهی، بر طبق حقوق بین‌الملل معاصر، (یکی) از محورهای عمده ایـن مـطالعه را تشکیل می‌دهد.
آقای اردلان در مقاله ای با عنوان سلاح های شیمیایی و حقوق بین الملل در سال 1389 می نویسد:
جنگ گرچه پایمال شدن تمامی قواعد بین المللی را در بر دارد،خود دارای آدابی است که عدم رعایت آن موجب مسئولیت بین المللی برای ناقض شدن حقوق بشردوستانه می‌گردد.با وجودی که استفاده از سلاحهای شیمیایی سابقه‌ای طولانی در تاریخ دارد،اما قراردادها و مقاوله‌نامه‌های بین المللی آن را خلاف اصول انسانی و حقوق جنگ تلقی کرده و طرفین درگیر در ستیز را به پرهیز از کاربرد این مواد و سلاحهای تشویق و وادار نموده‌اند.نمونه برجسته چنین تعهدی در کنوانسیون ممنوعیت سلاحهای شیمیایی ایجاد شده است که دستاورد سیصد سال تلاش برای رهایی انسان‌ها از رنج‌های غیرضروری ناشی از جنگ‌افزارهای شیمیایی مصداق دارد.لذا این کنوانسیون که پس از فجایع ارتکابی رژیم بعث عراق در جنگ‌های داخلی و جنگ تحمیلی بر ایران تدوین گردید را می‌توان تنها نتیجه مثبت این رویدادها برای بشریت در نبردهای بین المللی آینده قلمداد نمود.
آقای طارمی در مقاله ای با عنوان سلاح های کشتار جمعی در خاورمیانه و نقش کنوانسیون ها در سال 1380 می نویسد:
یکی از تحولات بسیار خـطرناک کـه ظرف چند دهه گذشته در محیط امنیتی ایران رخ نموده، مسئله گسترش سلاحهای کشتار جـمعی (شـیمیایی،میکربی و هسته‌ای)است.بر طبق منابع موجود،در مـنطقه خـاورمیانه و نیز در مـنطقه جـنوب آسـیا(هند و پاکستان)که همجوار مرزهای شرقی کشور اسـت،دست کـم 9 کشور به یک یا چند نوع از انواع سلاحهای کشتار جمعی مجهز شـده‌اند یـا در این راه تلاش می‌کنند.عامل دیگری که گـسترش سلاحهای کشتار جمعی در مـحیط امـنیتی ایران را بیشتر نگران‌کننده می‌کند آن اسـت کـه این منطقه بحرانی‌ترین و بی‌ثبات‌ترین منطقه جهان است.لذا احتمال به‌کارگیری سلاحهای کشتار جمعی در ایـن مـنطقه بیشتر از سایر مناطق جهان اسـت.آنچه قـابل تـأمل می‌باشد،آن است کـه بـا گذشت زمان بر شـدت بـحران‌ها اضافه می‌شود و در نتیجه تعداد و دامنه درگیری‌های نظامی نیز افزایش یافته است.
با توجه به آنـچه کـه یاد شد،هدف این مقاله بررسی ایـن مـوضوع است کـه بـا تـوجه به تجارب جنگ تـحمیلی آیا سیاست‌هایی که جمهوری اسلامی ایران در قبال سلاحهای کشتار جمعی اتخاذ کرده است،متضمن تأمین امـنیت کـشور هست یا خیر؟در این راستا،مقاله حـاضر ابـتدا بـه بـررسی وضـعیت محیط امنیتی ایـران از حـیث گسترش یا عدم گسترش سلاحهای کشتار جمعی می‌پردازد تا میزان خطری را که ایران با آن روبه‌رو اسـت بـسنجد.سپس سـیاست‌های ایران‌در قبال سلاحهای کشتار جمعی را که مبتنی بـر تـکیه بـر کـنوانسیون‌های بـین المـللی ممنوع‌کننده این سلاح‌هاست مورد بررسی قرار می‌دهد تا کارآیی یا عدم کارآیی این سیاست‌ها نمایان گردد.در نتیجه‌گیری،به جمع‌بندی مباحث انجام شده پرداخته و نیز بیان می‌شود که سـیاست تکیه بر کنوانسیون‌های بین المللی منع سلاحهای کشتار دسته جمعی نه تنها قادر به تضمین امنیت ملی در کشور نیست،بلکه به علت ضعف‌های عدیده،تکیه بر این کنوانسیون‌ها بیشترین خطر را متوجه امـنیت مـلی کشور می‌گرداند.بر این اساس بیان می‌شود که ایران نیز باید مانند برخی کشورهای جسورتر نسبت به قواعد نظام جهانی که اسراییل نیز می‌تواند از زمره آن کشورها باشد، به منظور بـازدارندگی،به تـولید سلاحهای کشتار جمعی متوسل گردد.اما بر خلاف کشور یاد شده سیاست تولید سلاحهای کشتار جمعی بهتر است در پوشش پایبندی به کنوانسیون‌ها بین المـللی انـجام گیرد تا محدودیت‌های بیشتری بـرای انـتقال تکنولوژی تولید سلاحهای کشتار جمعی به ایران برقرار نگردد.همچنین بیان می‌گردد که صرف نظر از دیگر ابعاد مسئله، تجربه برخی کشورهای دیگر که شاید بـتوان عـراق را نیز در اعداد آنان جـای داد در زمـینه تولید پنهانی سلاحهای کشتار جمعی می‌تواند تا حدی همچون الگویی برای بررسی جدی از سوی ایران نگریسته شود.
سوالات تحقیق
زمانی که یک سلاح جنگی علیه انسان به کار گرفته می‌شود، عوامل تعیین کننده تأثیرات آن بر سلامتی انسان چگونه مشخص می شوند؟
پیشنهاد پروژه سیروس در رابطه با عوامل تعیین کننده تاثیرات سلاح جنگی علیه انسان چیست؟
تاثیر پروژه سیروس بر افکار عمومی در رابطه با سلاح های جدید چگونه است؟
مفهوم کلیدی پروژه سیروس در رابطه با سلاح های جنگی چیست؟
فرضیات تحقیق
زمانی که یک سلاح جنگی علیه انسان به کار گرفته می‌شود، عوامل تعیین کننده تأثیرات آن بر سلامتی، به دو حوزه مربوط می‌شود: طراحی سلاح و دیگری شیوه استفاده از آن (کاربری).
پیشنهاد پروژه سیروس این است که مؤلفه‌های گزاره «جراحت بیش از اندازه و درد و رنج غیرضروری» با کمک تأثیرات قابل پیش بینی و طراحی-محور سلاح های جنگی بر روی انسان تعیین شود.
پروژه سیروس ابزاری دقیق و عینی برای تمرکز بر افکار عمومی به دست می‌دهد، به گونه‌ای که هر سلاح جنگی جدیدی که دارای تأثیر «هولناک» یا «غیرانسانی» است قبل از آنکه وجدان عمومی را بیازارد کاربردش منتفی شود. پروژه سیروس به عنوان عنصری از افکار عمومی نه تنها با تعهد دولت‌ها در تعیین مشروعیت هر سلاح جدید مطابقت دارد، بلکه با مسئولیت‌پذیری حرفه پزشکی در زمینه آموزش عمومی در مورد مسائل حوزه سلامت نیز همراستاست. پروژه سیروس ابزاری در اختیار حرفه پزشکی قرار می‌دهد تا مسائل مربوط به ابزارهای جنگی را به صورت عینی برای عموم مطرح کند و در عین حال جامعه بین‌المللی را تشویق نماید تا از پیامدهای جدّی تحقیق و توسعه مستمر بر روی ابزارهای جنگی جدید آگاه باشند.
مفهوم کلیدی «پروژه سیروس» این ایده است که تأثیر یک سلاح جنگی باید قبل از فکر کردن به ماهیّت، نوع یا تکنولوژی آن تعیین شود؛ این مفهوم بر خلاف تفکر رایج در دنیاست.
اهداف تحقیق
بررسی عوامل تعیین کننده تاثیر یک سلاح بر سلامتی انسان .
بررسی پیشنهادات پروژه سیروس در رابطه با عوامل تعیین کننده تاثیر یک سلاح بر سلامتی انسان.
بررسی تاثیر پروژه سیروس بر افکار عمومی در رابطه با سلاح های جدید.
بررسی مفهوم کلیدی پروژه سیروس در رابطه با سلاح های جنگی .
روش تحقیق
روش تحقیق در خصوص این موضوع از نوع روش توصیفی – تحلیلی می باشد. توصیفی از آن جهت که باید تمام پارامترها و زوایای مورد بحث به طور کامل توضیح داده و با استفاده از منابع و مآخذ داخلی و خارجی به بسط و توضیح آن پرداخته شود. روش تحلیلی نیز می باشد از آن جهت که به بررسی و تحلیل ارتباطات اجتماعی برای دستیابی و اندازه گیری متغیرها می باشد.
تجزیه و تحلیل داده ها
روش تحقیق در این پژوهش به صورت تحلیلی – اسنادی انجام خواهد شد و با استناد به کتابها و منابع حقوقی صورت می گیرد. به این ترتیب در این پژوهش با توجه به ماهیت و هدف پژوهش که بررسی پروژه سیروس است، با روش توصیفی – تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.
بنابراین در سازماندهی و انجام تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی تلاش می گردد با استفاده از اصول منطقی و علمی به تبیین و توصیف دقیق پدیده های مورد بحث پرداخته شود.
ساختار پژوهش
پژوهش حاضر شامل چهار فصل می باشد که از قرار زیر است :
فصل اول ؛کلیات
فصل دوم ؛ حقوق جنگ
فصل سوم ؛ سلاح های ممنوعه در جنگ
فصل چهارم ؛ پروژه سیروس (اس.آی.آر.یو.اس)
فصل دوم
حقوق جنگ
مبحث اول : مفهوم جنگ از دیدگاه حقوق بین‌الملل
گفتار اول: تعریف جنگ
اینجا فقط تکه های از پایان نامه به صورت رندم (تصادفی) درج می شود که هنگام انتقال از فایل ورد ممکن است باعث به هم ریختگی شود و یا عکس ها ، نمودار ها و جداول درج نشوندبرای دانلود متن کامل پایان نامه ، مقاله ، تحقیق ، پروژه ، پروپوزال ،سمینار مقطع کارشناسی ، ارشد و دکتری در موضوعات مختلف با فرمت ورد می توانید به سایت 40y.ir مراجعه نمایید.
رشته حقوق همه گرایش ها : عمومی ، جزا و جرم شناسی ، بین الملل،خصوصی…
در این سایت مجموعه بسیار بزرگی از مقالات و پایان نامه ها با منابع و ماخذ کامل درج شده که قسمتی از آنها به صورت رایگان و بقیه برای فروش و دانلود درج شده اند
«جنگ یک پدبده آسیب شناسی اجتماعی و عامل تغییر شکل سیاسی است که می‌توان آن را از لحاظ تاریخی، سیاسی، اقتصادی،نظامی جامعه شناسی و غیره مورد مـطالعه و بـررسی قرار داد». این نوع ملاحظات از دیدگاه حقوقدانی که نظرش باید معطوف و محدود به مفهوم حقوقی جنگ باشد، مورد توجّه نیست.
در حقوق بین‌الملل، جنگ شیوه اجبار همراه با اعمال قدرت و زور است کـه مـی‌توان آن را از نظر حقوقی چنین تعریف نمود:جنگ به عنوان «ابزار سیاست ملّی»، مجموعه عملیّات و اقدامات قهر آمیز مسلّحانه‌ای است که در چهار چوب مناسبات کشورها(دو یا چند کشور)روی می‌دهد و موجب اجرای قـواعد خـاصّی در کـلّ مناسبات آنها با یکدیگر و هـمچنین بـا کـشورهای ثالث می‌شود.در این جهت، حدّاقلّ یکی از طرفین مخاصمه در صدد تحمیل نقطه نظرهای سیاسی خویش بر دیگری است.به این ترتیب، عملیّات قـهر آمـیز مـسلحانه وسیله و هدف تحمیل اراده مهاجم می‌باشد.از تعریف ارائه شده مـی‌توان چـنین نتیجه گرفت که مفهوم حقوقی جنگ شامل چهار عنصر یا رکن اساسی است:
عنصر تشکیلاتی و سازمانی (کشورها)، عنصر مادّی(اعمال قـدرت مـسلحانه)، عـنصر معنوی یا روانشناسی(قصد و نیّت جنگ)و سر انجام هدفدار بودن جـنگ(منافع و مصالح ملّی).
گفتار دوم : عناصر سازنده مفهوم حقوقی جنگ
یکی از عناصر اساسی سازنده مفهوم جنگ، عنصر تشکیلاتی و سازمانی یعنی«کشورها»می‌باشد.جنگ مستلزم نبرد نـیوروهای مـسلّح کـشورها با یکدیگر است؛از این رو، جنگ به عنوان نوعی رابطه کشور بـا کـشور تلقّی می‌شود.
این عقیده مخصوصا از سوی«ژان ژاک روسو»در کتاب«قرار داد اجتماعی»(1762)ابراز شده است:
«جنگ به هیچوجه رابطه انسان باانسان نیست؛بلکه رابـطه کـشور بـا کشور است که در آن افراد، نه به عنوان انسان و یا حتّی بـه عـنوان تـبعه، بلکه به مثابه شهروندان و مدافعان و تنها بر حسب تصادف و اتّفاق با یکدیگر دشم