برخورد با غش در مدرسه: 12 نکته گام 32
غش، همچنین به عنوان سنکوپ شناخته می شود، می تواند یک تجربه ترسناک باشد، به خصوص زمانی که در مدرسه اتفاق می افتد. برای ارائه مراقبت و حمایت مناسب از فردی که غش کرده است، دانستن نحوه برخورد با چنین شرایطی مهم است. در زیر 12 مرحله با 32 نکته در مورد نحوه مقابله با غش در مدرسه آورده شده است:
مرحله ۱: علائم غش را بشناسید
- علائم را بشناسید: با علائم رایج غش، که ممکن است شامل سبکی سر، سرگیجه، تاری دید، عرق کردن، رنگ پریدگی پوست و از دست دادن هوشیاری باشد، آشنا شوید.
- هوشیار بمانید: به محیط اطراف خود توجه کنید و مراقب هرگونه تغییر در رفتار یا ظاهر باشید که می‌تواند نشان‌دهنده غش کردن کسی باشد.
مرحله ۲: از ایمنی اطمینان حاصل کنید
- منطقه را پاک کنید: اگر متوجه شدید کسی علائم غش را نشان می‌دهد، با برداشتن موانع یا خطرات اطراف، یک فضای امن ایجاد کنید.
- فرد را راهنمایی کنید: در صورت امکان، فرد را به آرامی به یک وضعیت نشسته یا دراز کشیده ایمن هدایت کنید تا از آسیب ناشی از افتادن جلوگیری کنید.
مرحله 3: برای کمک تماس بگیرید
- به دنبال کمک باشید: در صورت وجود، از معلم، پرستار مدرسه یا یکی از کارکنان نزدیک بخواهید برای کمک. در موارد شدیدتر یا اگر بزرگسالی در اطراف نیست، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
مرحله 4: ایجاد آسایش
- اطمینان بخشید به فرد: آرام صحبت کنید و کلمات اطمینان بخش ارائه کنید تا در این دوران ناراحت کننده احساس امنیت بیشتری داشته باشد.
- پشتیبانی را پیشنهاد دهید: در نزدیکی آن شخص بمانید و به او بگویید که در صورت نیاز برای کمک در آنجا هستید.
مرحله 5: لباس های محدود کننده را شل کنید
- موارد تنگ را بردارید: برای اطمینان از جریان خون مناسب، لباس‌های تنگ را در اطراف گردن یا ناحیه کمر شل کنید.
مرحله ۶: جریان هوا را حفظ کنید
- پنجره‌ها یا درها را باز کنید: در صورت امکان، پنجره‌ها یا درهای مجاور را برای بهبود تهویه و تامین هوای تازه باز کنید.
- از پنکه استفاده کنید: در صورت وجود، از پنکه دستی استفاده کنید یا از کسی بخواهید که برای خنک کردن فرد کمک کند.
مرحله ۷: پاها را بالا ببرید
- پاها را بالا بیاورید: اگر فرد هوشیار است و قادر به همکاری است، به آرامی پاهای او را با نگه داشتن آنها روی صندلی یا روی دیوار بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این به افزایش جریان خون به مغز کمک می کند.
مرحله 8: علائم حیاتی را کنترل کنید
- نبض و تنفس را بررسی کنید: نبض و تعداد تنفس فرد را ارزیابی کنید تا مطمئن شوید که پایدار هستند. در صورت وجود هر گونه نگرانی، به محض ورود به پزشکان اطلاع دهید.
مرحله 9: ارائه مایعات
- آب بدهید: اگر فرد هوشیار است و قادر به بلعیدن است، جرعه‌های کوچک آب به او بدهید تا به آبرسانی مجدد کمک کند.
مرحله 10: با آن شخص بمانید
- حضور بمانید: تا بهبودی کامل یا تا رسیدن پزشکان متخصص در کنار او بمانید.
مرحله 11: حادثه را مستند کنید
- یادداشت بردارید: هر گونه جزئیات مرتبط در مورد حادثه را یادداشت کنید، مانند زمان وقوع، آنچه قبل از آن رخ داده است، و علائم خاصی که مشاهده شده است. این اطلاعات می تواند برای متخصصان پزشکی در تعیین علت غش مفید باشد.
مرحله ۱۲: پیگیری
- به والدین/سرپرست اطلاع دهید: با والدین یا سرپرستان فرد تماس بگیرید تا آنها را در مورد آنچه اتفاق افتاده مطلع کنید و به‌روزرسانی‌های لازم را ارائه دهید.
- ارزیابی پزشکی را تشویق کنید: به فردی که غش کرده توصیه کنید به دنبال ارزیابی پزشکی برای شناسایی علل زمینه‌ای یا نگرانی‌های بالقوه سلامتی باشد.
توجه به این نکته ضروری است که غش می تواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله فشار خون پایین، کم آبی بدن، استرس، اضطراب، گرمازدگی یا برخی شرایط پزشکی. بنابراین، مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تشخیص صحیح و درمان مناسب بسیار مهم است.
3 انتشارات مرجع معتبر یا نام دامنه:
- Mayo Clinic – یک سازمان پزشکی مشهور که اطلاعات و منابع سلامت قابل اعتماد را ارائه می دهد. (www.mayoclinic.org)
- انجمن قلب آمریکا – یک منبع قابل اعتماد برای اطلاعات سلامت قلب و عروق و دستورالعمل های مراقبت های اضطراری. (www.heart.org)
- WebMD – یک پلت فرم آنلاین تاسیس شده که اطلاعات پزشکی جامع و محتوای بررسی شده توسط متخصصان را ارائه می دهد. (www.webmd.com)
