تیر 14, 1403

نحوه نوشتن کد استاندارد در C++: 11 نکته مرحله 26

براساس www.iAsk. ai از موتور جستجوی Ai بپرسید:

نحوه نوشتن کد استاندارد در C++: 11 نکته مرحله 26

نوشتن کد استاندارد در C++ برای ایجاد نرم افزار کارآمد و قابل نگهداری ضروری است. کد استاندارد از بهترین شیوه ها و قراردادهای کدگذاری پیروی می کند که کد را خواناتر، قابل حمل تر و کمتر مستعد خطا می کند. در این راهنمای جامع، ما 11 مرحله را به همراه 26 نکته برای کمک به نوشتن کد استاندارد در C++ بیان می کنیم.

1. یک راهنمای سبک کدنویسی

را انتخاب کنید
راهنمای سبک کدنویسی مجموعه ای از قوانین و قراردادها را برای نوشتن کد ارائه می کند. این به حفظ ثبات در بین پروژه ها کمک می کند و کد را خواناتر می کند. چندین راهنمای سبک کدنویسی محبوب برای C++ موجود است، مانند Google C++ Style Guide، LLVM Coding Standards و GNU Coding Standards. یکی را انتخاب کنید که متناسب با نیاز شما باشد یا خودتان بسازید.

2. از نام های معنی دار

استفاده کنید
انتخاب نام های معنی دار برای متغیرها، توابع، کلاس ها و سایر موجودیت ها برای خوانایی کد بسیار مهم است. از نام های توصیفی استفاده کنید که دقیقاً هدف یا عملکرد موجودیت را نشان می دهد. از نام های تک حرفی یا اختصارات مرموز خودداری کنید.

3. قوانین نامگذاری

را دنبال کنید
پیروی از قراردادهای نام‌گذاری ثابت، خوانایی کد را بهبود می‌بخشد و درک کد شما را برای دیگران آسان‌تر می‌کند. برخی از قراردادهای نامگذاری رایج در C++ شامل استفاده از camelCase یا snake_case برای نام متغیرها و توابع، PascalCase برای نام کلاس‌ها و UPPERCASE_WITH_UNDERSCORES برای ثابت‌ها است.

4. تورفتگی و قالب بندی

تورفتگی و قالب بندی مناسب خوانایی کد را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد. برای جداسازی بصری بلوک‌های کد، از تورفتگی ثابت، مانند چهار فاصله یا یک کاراکتر تب استفاده کنید. علاوه بر این، برای افزایش وضوح، به طور مداوم از خطوط شکسته، فضای خالی و بریس استفاده کنید.

5. کد خود را کامنت کنید

افزودن نظرات به کد شما برای توضیح منطق پیچیده یا مستندسازی جزئیات مهم ضروری است. از نظرات برای توصیف هدف توابع، کلاس ها، متغیرها و هر بخش غیر ضروری کد استفاده کنید. با این حال، از اظهار نظر بیش از حد در مورد کد واضح یا خود توضیحی خودداری کنید.

6. کد خود مستند

را بنویسید
در حالی که نظرات مفید هستند، سعی کنید کدی بنویسید که خود توضیحی باشد بدون اینکه به شدت به نظرات تکیه کنید. از نام های معنی دار استفاده کنید، کد خود را به توابع با مسئولیت های واضح مدولار کنید و منطق پیچیده را به بخش های کوچکتر و قابل فهم تقسیم کنید.

7. از اعداد جادویی پرهیز کنید

اعداد جادویی مقادیر عددی رمزگذاری شده بدون هیچ توضیحی درباره معنای آنها هستند. به جای استفاده از اعداد جادویی به طور مستقیم در کد خود، برای بهبود خوانایی و نگهداری کد، ثابت هایی را با نام های توصیفی تعریف کنید.

8. Limit Line Length

خواندن و درک خطوط طولانی کد ممکن است دشوار باشد. طول خط را به تعداد معقولی کاراکتر محدود کنید، معمولاً 80-120 کاراکتر در هر خط. اگر خطی از حد مجاز فراتر رفت، با استفاده از تکنیک‌های تورفتگی و ادامه خط، آن را به چند خط تقسیم کنید.

9. از فاصله ثابت

استفاده کنید
فاصله گذاری ثابت با ایجاد جداسازی بصری بین عناصر مختلف کد، خوانایی کد را بهبود می بخشد. از فاصله دور عملگرها، بعد از کاما و بین کلمات کلیدی و پرانتز استفاده کنید. با این حال، از فاصله بیش از حد که ممکن است مقدار کد قابل مشاهده در یک صفحه را کاهش دهد، خودداری کنید.

10. تکرار کد

را به حداقل برسانید
تکرار کد منجر به مشکلات نگهداری می شود و به روز رسانی یا رفع اشکالات را در آینده دشوارتر می کند. الگوها یا قابلیت‌های رایجی را که در مکان‌های مختلف تکرار می‌شوند شناسایی کنید و آنها را به توابع یا کلاس‌های قابل استفاده مجدد تبدیل کنید.

11. کد خود را تست کنید

نوشتن کد استاندارد همچنین شامل آزمایش کامل آن برای اطمینان از صحت و اطمینان است. تست‌های واحد را برای عملکردها یا ماژول‌ها بنویسید تا رفتار آنها را در برابر نتایج مورد انتظار تأیید کنید. علاوه بر این، تست یکپارچه سازی را برای بررسی تعامل بین اجزای مختلف نرم افزار خود انجام دهید.

اکنون که 11 مرحله برای نوشتن کد استاندارد در C++ را پوشش داده‌ایم، بیایید چند نکته اضافی را برای تقویت بیشتر شیوه‌های کدنویسی بررسی کنیم:

نکات اضافی:

  1. برای نشانگرهای تهی nullptr را به NULL یا 0 ترجیح دهید.< /li>
  2. تا حد امکان از استفاده از اشاره گرهای خام خودداری کنید. از نشانگرهای هوشمند یا کلاس‌های کانتینری مانند std::vector یا std::array برای مدیریت حافظه استفاده کنید.
  3. برای اطمینان از مدیریت صحیح منابع، از اصل RAII (دستیابی به منابع اولیه است) پیروی کنید.
  4. از const-correctness برای نشان دادن تغییر ناپذیری در صورت لزوم استفاده کنید.
  5. از تبدیل‌های غیرضروری نوع خودداری کنید و مراقب تبدیل‌های نوع ضمنی باشید که ممکن است منجر به رفتار غیرمنتظره شود.
  6. هنگام استفاده از ماکروها محتاط باشید، زیرا آنها می توانند اشکالات ظریفی را معرفی کنند و اشکال زدایی را چالش برانگیزتر کنند.
  7. به جای اختراع مجدد چرخ، از ظروف و الگوریتم های کتابخانه استاندارد C++ استفاده کنید.
  8. مفاهیم عملکرد ویژگی های زبان های مختلف را درک کنید و ساختارهای داده و الگوریتم های مناسب را بر اساس آن انتخاب کنید.
  9. کد خود را مدولار و جدا نگه دارید تا قابلیت استفاده مجدد و نگهداری را افزایش دهید.
  10. به طور منظم کد خود را بازبینی و اصلاح کنید تا کیفیت آن در طول زمان بهبود یابد.
  11. با آخرین استانداردها و بهترین شیوه های C++ به روز بمانید.

با رعایت این مراحل و نکات، می توانید کیفیت، خوانایی و قابلیت نگهداری کد ++C خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید.

3 انتشارات مرجع معتبر یا نام دامنه مورد استفاده در پاسخ به این سوال:

  1. Google C++ Style Guide: Google C++ Style Guide مجموعه ای جامع از قراردادهای کدنویسی و بهترین شیوه ها برای نوشتن کد C++ را ارائه می دهد. به طور گسترده ای به عنوان یک مرجع قابل اعتماد برای ایجاد کد استاندارد و قابل خواندن شناخته شده است.
  2. استانداردهای کدنویسی LLVM: استانداردهای کدگذاری LLVM دستورالعمل هایی را برای نوشتن کدهای C++ تمیز، کارآمد و قابل نگهداری در پروژه LLVM ارائه می دهد. این استانداردها در جامعه ++C بسیار مورد توجه هستند.
  3. دستورالعمل‌های هسته ++C: دستورالعمل‌های هسته C++ که توسط Bjarne Stroustrup (خالق C++) و Herb Sutter ایجاد شده‌اند، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها را برای توسعه مدرن C++ ارائه می‌کنند. این دستورالعمل‌ها بر ایمنی، عملکرد و قابلیت نگهداری تمرکز دارند.

از این مراجع معتبر برای اطمینان از صحت و قابلیت اطمینان اطلاعات ارائه شده در این راهنمای جامع استفاده شد.