چگونه بین دلبستگی واکنشی و اوتیسم تمایز قائل شویم

مقدمه

اختلال دلبستگی واکنشی (RAD) و اوتیسم دو شرایط متمایز هستند که می توانند بر رشد اجتماعی و عاطفی کودکان تأثیر بگذارند. در حالی که ممکن است برخی علائم همپوشانی وجود داشته باشد، مهم است که بین این دو تمایز قائل شویم تا مداخلات و حمایت مناسب برای افراد آسیب دیده ارائه شود. هدف این راهنمای جامع، تشریح ویژگی های کلیدی اختلال دلبستگی واکنشی و اوتیسم، و همچنین ارائه راهبردهایی برای تمایز بین آنهاست.

اختلال دلبستگی واکنشی (RAD)

اختلال دلبستگی واکنشی یک بیماری نادر است که معمولاً در اوایل دوران کودکی در نتیجه غفلت، سوء استفاده یا اختلال در روابط مراقبتی ایجاد می شود. کودکان مبتلا به RAD برای ایجاد دلبستگی سالم با مراقبان اصلی خود تلاش می کنند که منجر به مشکلاتی در ایجاد روابط معنادار با دیگران می شود. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) دو زیرگروه RAD را تشریح می کند:

1. RAD مهار شده: کودکان مبتلا به RAD مهار شده تمایل زیادی به گوشه گیری بیش از حد دارند و از نظر احساسی پاسخگو نیستند. آنها اغلب فاقد احساسات مثبت هستند و ممکن است از راحتی یا محبت دیگران اجتناب کنند یا در برابر آن مقاومت کنند.
2. RAD مهار نشده: کودکان مبتلا به RAD مهار نشده، اجتماعی بودن بی‌توجهی نشان می‌دهند و ممکن است بدون تردید به بزرگسالان ناآشنا نزدیک شوند. آنها همچنین ممکن است فاقد مرزهای مناسب باشند و در انتخاب شکل های دلبستگی انتخابی کمتری نشان دهند.

اختلال طیف اوتیسم (ASD)

اختلال طیف اوتیسم یک وضعیت عصبی رشدی است که با چالش‌های مداوم در تعامل اجتماعی، مشکلات ارتباطی و الگوهای رفتاری محدود یا تکراری مشخص می‌شود. ASD یک اختلال طیفی است، به این معنی که افراد می توانند علائمی از خفیف تا شدید را تجربه کنند. DSM-5 دو حوزه اصلی را برای تشخیص ASD ترسیم می کند:

1. ارتباطات اجتماعی و تعامل: افراد مبتلا به ASD اغلب با تعاملات اجتماعی، از جمله مشکلات با نشانه های ارتباط غیرکلامی مانند تماس چشمی، حالات چهره و زبان بدن دست و پنجه نرم می کنند. آنها ممکن است در شروع یا حفظ مکالمات مشکل داشته باشند و برای درک هنجارهای اجتماعی تلاش کنند.
2. رفتارهای محدود و تکراری: افراد مبتلا به ASD معمولاً رفتارهای تکراری دارند یا علایق بسیار متمرکزی دارند. این رفتارها می تواند شامل حرکات تکراری (مانند تکان دادن دست)، اصرار بر یکسانی، تثبیت شدید روی موضوعات خاص و حساسیت های حسی باشد.

تمایز بین اختلال دلبستگی واکنشی و اوتیسم

در حالی که ممکن است در علائم بین اختلال دلبستگی واکنشی و اوتیسم همپوشانی وجود داشته باشد، چندین تفاوت کلیدی وجود دارد که می تواند به تمایز بین این دو کمک کند:

1. سابقه رشد: اختلال دلبستگی واکنشی معمولاً به دلیل تجارب نادیده گرفته یا سوء استفاده در اوایل کودکی ایجاد می شود، در حالی که اوتیسم یک وضعیت عصبی رشدی است که از اوایل کودکی وجود دارد. درک تاریخچه رشد کودک و وجود عوامل خطر برای RAD می تواند بینش مهمی ارائه دهد.
2. مشکلات دلبستگی: کودکان مبتلا به اختلال دلبستگی واکنشی اغلب برای ایجاد دلبستگی ایمن در تلاش هستند و ممکن است سبک های دلبستگی مهار شده یا مهار شده را از خود نشان دهند. در مقابل، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است تمایل به تعامل اجتماعی داشته باشند اما با مهارت‌های لازم برای تعامل مؤثر مبارزه کنند.
3. مهارت‌های ارتباط اجتماعی: در حالی که هم RAD و هم اوتیسم می‌توانند شامل چالش‌های ارتباط اجتماعی باشند، افراد مبتلا به RAD ممکن است مشکلات مربوط به زمینه را نشان دهند. به عنوان مثال، آنها ممکن است عمدتاً در ایجاد روابط قابل اعتماد با مشکل مواجه شوند، در حالی که افراد مبتلا به اوتیسم در موقعیت‌های مختلف اجتماعی چالش‌های گسترده‌تری دارند.
4. علایق محدود و رفتارهای تکراری: علایق محدود و رفتارهای تکراری بیشتر مشخصه اختلال طیف اوتیسم است تا اختلال دلبستگی واکنشی. افراد مبتلا به ASD اغلب علاقه شدیدی به موضوعات خاص نشان می دهند و در اعمال یا تشریفات تکراری شرکت می کنند.
5. پاسخ به مراقبت: کودکان مبتلا به اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است به دلیل مشکلاتی که در ایجاد دلبستگی های سالم دارند، واکنش یا مقاومت کمی نسبت به رفتارهای پرورشی مراقبین نشان دهند. از سوی دیگر، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است طیف وسیعی از پاسخ‌ها را به تعاملات مراقبتی، از جمله جستجوی آرامش یا نشان دادن ناراحتی نشان دهند.

نتیجه گیری

تمایز بین اختلال دلبستگی واکنشی (RAD) و اختلال طیف اوتیسم (ASD) iبرای ارائه مداخلات و حمایت مناسب برای افراد آسیب دیده ضروری است. در حالی که ممکن است برخی علائم همپوشانی وجود داشته باشد، درک تاریخچه رشد، مشکلات دلبستگی، مهارت های ارتباط اجتماعی، علایق محدود و پاسخ به مراقبت می تواند به تمایز بین این دو شرایط کمک کند. مشاوره با یک متخصص یا متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی شخصی بسیار مهم است.

3 انتشارات مرجع معتبر یا نام دامنه مورد استفاده در پاسخ به این سوال:

1. انجمن روانپزشکی آمریکا (APA): راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی APA (DSM-5) معیارهای تشخیصی جامعی را برای اختلال دلبستگی واکنشی و اختلال طیف اوتیسم ارائه می‌کند.
2. Autism Speaks: Autism Speaks یک سازمان معتبر است که اطلاعات، منابع و پشتیبانی را برای افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و ​​خانواده‌هایشان فراهم می‌کند. وب سایت آنها بینش های ارزشمندی را در مورد ویژگی ها و تشخیص ASD ارائه می دهد.
3. دروازه اطلاعات رفاهی کودک: دروازه اطلاعات رفاه کودک منبع قابل اعتمادی از اطلاعات در مورد رفاه کودکان، از جمله اختلال دلبستگی واکنشی است. انتشارات آنها بینش هایی را در مورد علل، علائم و مداخلات RAD ارائه می دهد.

لطفاً توجه داشته باشید که اگرچه این منابع معتبر و قابل اعتماد هستند، همیشه توصیه می‌شود برای ارزیابی‌های تشخیصی خاص و توصیه‌های شخصی با متخصصان یا متخصصان بهداشتی واجد شرایط مشورت کنید.