عفونت قارچی – چگونه به مقاله از 27 نکته

عفونت های قارچی

عفونت های قارچی که به عنوان مایکوز نیز شناخته می شوند، توسط انواع مختلفی از قارچ ها ایجاد می شوند. این عفونت ها می توانند قسمت های مختلف بدن از جمله پوست، ناخن، مو و غشاهای مخاطی را تحت تاثیر قرار دهند. عفونت های قارچی بسیار شایع هستند و می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند.

انواع مختلفی از عفونت های قارچی وجود دارد، از جمله:

1. پای ورزشکار: این یک عفونت قارچی شایع است که پوست پا، به ویژه بین انگشتان پا را تحت تاثیر قرار می دهد. باعث خارش، قرمزی، ترک خوردن و لایه برداری پوست می شود.
2. کرم حلقوی: کرم حلقوی علیرغم نامی که دارد توسط کرم ایجاد نمی شود، بلکه توسط قارچ ایجاد می شود. این می تواند بر روی پوست در قسمت های مختلف بدن تأثیر بگذارد و باعث ایجاد بثورات قرمز و مدور با پوست شفاف در مرکز شود.
3. عفونت های مخمری: عفونت های مخمری در اثر رشد بیش از حد مخمر کاندیدا ایجاد می شود. آنها معمولا در نواحی گرم و مرطوب مانند واژن (عفونت مخمری واژن) یا دهان (برفک دهان) رخ می دهند.
4. خارش جوک: همچنین به عنوان tinea cruris شناخته می شود، خارش جوک یک عفونت قارچی است که ناحیه کشاله ران را تحت تاثیر قرار می دهد. باعث ایجاد بثورات قرمز و خارش دار می شود که می تواند دردناک یا ناراحت کننده باشد.
5. قارچ ناخن: قارچ ناخن (اونیکومایکوزیس) ناخن های پا یا انگشتان دست را تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند باعث تغییر رنگ، ضخیم شدن و خرد شدن ناخن ها شود.
6. Tinea Versicolor: این عفونت قارچی منجر به ایجاد تکه‌هایی از پوست تغییر رنگ می‌شود که معمولاً روی سینه، پشت، گردن و بازوها ایجاد می‌شود. لکه های آسیب دیده ممکن است روشن تر یا تیره تر از پوست اطراف باشند.
7. کرم حلقوی پوست سر: کرم حلقوی پوست سر (تنیا کاپیتیس) یک عفونت قارچی است که پوست سر و ساقه مو را تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند باعث ریزش مو و لکه های پوسته پوسته و قرمز روی پوست سر شود.

علائم عفونت قارچی

علائم عفونت قارچی بسته به نوع و محل عفونت می تواند متفاوت باشد. با این حال، برخی از علائم رایج عبارتند از:

• خارش
• قرمزی
• بثورات یا لکه‌های رنگ‌رفته پوست
• لایه برداری یا پوسته پوسته شدن پوست
• درد یا ناراحتی
• ناخن های ضخیم یا شکننده
• ریزش مو (در مورد عفونت پوست سر)
• بوی نامطبوع (در برخی موارد)

علل و عوامل خطر

عفونت های قارچی توسط انواع مختلفی از قارچ ها از جمله درماتوفیت ها، مخمرها و کپک ها ایجاد می شوند. این قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند و می توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند یا از سطوح آلوده به دست آیند.

برخی از عواملی که خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می دهند عبارتند از:

1. سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS یا تحت شیمی درمانی، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند.
2. آب و هوای گرم و مرطوب: قارچ‌ها در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند و خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی را در چنین مناطقی افزایش می‌دهند.
3. بهداشت نامناسب: بهداشت شخصی ناکافی، مانند عدم شستن مرتب دست‌ها یا به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله یا لباس، می‌تواند به گسترش عفونت‌های قارچی کمک کند.
4. دیابت: افراد مبتلا به دیابت بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند، به ویژه در مناطقی که رطوبت می تواند جمع شود، مانند بین انگشتان پا.
5. لباس‌های تنگ یا غیر قابل تنفس: پوشیدن لباس‌های تنگ یا غیر قابل تنفس می‌تواند محیطی گرم و مرطوب ایجاد کند که باعث رشد قارچ‌ها می‌شود.
6. مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک: استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها می تواند تعادل میکروارگانیسم ها را بر روی پوست یا غشاهای مخاطی مختل کند و آنها را در معرض رشد بیش از حد قارچ قرار دهد.

پیشگیری و درمان

پیشگیری از عفونت های قارچی شامل رعایت بهداشت و رعایت اقدامات احتیاطی لازم است. در اینجا چند نکته برای کمک به جلوگیری از عفونت قارچی وجود دارد:

1. پوست را تمیز و خشک نگه دارید: به طور مرتب پوست خود را با آب و صابون ملایم بشویید و به نواحی مستعد تجمع رطوبت مانند زیر بغل، کشاله ران و پاها توجه کنید. پوست را بخصوص بین انگشتان پا کاملا خشک کنید.
2. لباس تنفسی بپوشید: لباس های گشاد و قابل تنفس که از الیاف طبیعی مانند پنبه ساخته شده اند را انتخاب کنید. این به خشک نگه داشتن پوست کمک می کند و از تعریق بیش از حد جلوگیری می کند.
3. از اشتراک گذاری وسایل شخصی خودداری کنید: حوله، لباس یا وسایل شخصی را با دیگران به اشتراک نگذارید، زیرا این کار می تواند باعث گسترش عفونت های قارچی شود.
4. پاها را خشک نگه دارید: به طور منظم جوراب و کفش را عوض کنید، به خصوص اگر پاهای شما بیش از حد عرق می کند. از پودرها یا اسپری های ضد قارچ در کفش های خود استفاده کنیدکاهش رطوبت و جلوگیری از رشد قارچ.
5. بهداشت پا را خوب انجام دهید: روزانه پاهای خود را بشویید و کاملاً خشک کنید و به فضاهای بین انگشتان توجه کنید.
6. از راه رفتن با پای برهنه در مکان‌های عمومی خودداری کنید: از صندل یا دمپایی در دوش‌های عمومی، اتاق‌های رختکن، و قسمت‌های استخر استفاده کنید تا تماس مستقیم با سطوحی که ممکن است قارچ‌ها را در خود جای دهند به حداقل برسانید.
7. سیستم ایمنی سالم را حفظ کنید: یک رژیم غذایی متعادل را دنبال کنید، به طور منظم ورزش کنید، به اندازه کافی بخوابید، و استرس را مدیریت کنید تا از سیستم ایمنی سالم حمایت کنید.
8. به‌سرعت سایر بیماری‌های پوستی را درمان کنید: هر گونه بریدگی، خراش یا بیماری پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس را به‌سرعت درمان کنید تا خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی ثانویه را کاهش دهید.