رفتار تدافعی یک پاسخ طبیعی انسان به تهدیدها یا حملاتی است که به عزت نفس، ارزش‌ها، باورها یا علائق فرد می‌رسد. این پدیده پیچیده ای است که می تواند به طرق مختلف ظاهر شود و دلایل متعددی وجود دارد که چرا افراد ممکن است رفتار دفاعی از خود نشان دهند. در اینجا بیش از 11 دلیل وجود دارد که چرا افراد ممکن است حالت تدافعی داشته باشند، با هر دلیلی پررنگ و با جزئیات توضیح داده شده است:
- ناامنی و عزت نفس پایین: زمانی که افراد احساس ناامنی می کنند یا عزت نفس پایینی دارند، ممکن است به عنوان راهی برای محافظت از ارزش خود بیش از حد حالت تدافعی پیدا کنند. آنها ممکن است برای اجتناب از احساس انتقاد یا قضاوت، نیاز به اثبات خود یا دفاع از هویت خود را احساس کنند.
- ترس از طرد شدن: ترس از طرد شدن می‌تواند باعث شود که افراد زمانی که احساس می‌کنند روابط، ایده‌ها یا ارزش‌هایشان در معرض تهدید است، حالت تدافعی به خود بگیرند. آنها ممکن است بیش از حد نسبت به انتقاد یا انتقاد درک شده حساس شوند و ممکن است در تلاش برای محافظت از خود سرکوب کنند.
- ترومای گذشته: افرادی که آسیب های گذشته را تجربه کرده اند، مانند قلدری، سوء استفاده یا بی توجهی، ممکن است به عنوان راهی برای محافظت از خود در برابر احساس آسیب پذیری یا آسیب مجدد، بیش از حد تدافعی شوند.
- مقایسه اجتماعی: وقتی افراد خود را با دیگران مقایسه می‌کنند، ممکن است احساس ناکافی یا تهدید کنند که منجر به رفتار تدافعی شود. این می تواند به ویژه در موقعیت های اجتماعی که افراد احساس می کنند مورد قضاوت یا ارزیابی قرار می گیرند.
- بی عدالتی ادراک شده: وقتی افراد بی عدالتی را، چه واقعی و چه خیالی، درک کنند، ممکن است به عنوان راهی برای محافظت از حقوق خود یا احساس انصاف، حالت تدافعی به خود بگیرند. این می تواند در اعتراضات، خشم یا رفتار پرخاشگرانه ظاهر شود.
- عدم کنترل: زمانی که افراد احساس می کنند کنترلی بر شرایط خود ندارند، ممکن است به عنوان راهی برای به دست آوردن مجدد حس کنترل، حالت تدافعی به خود بگیرند. این می تواند در رفتار منفعل-تهاجمی یا پرخاشگری ظاهر شود.
- هنجارهای فرهنگی یا اجتماعی: افراد ممکن است زمانی که هنجارهای فرهنگی یا اجتماعی آنها به چالش کشیده می شوند یا به عنوان تهدید تلقی می شوند حالت تدافعی پیدا می کنند. این می تواند در میهن پرستی، ملی گرایی یا بنیادگرایی مذهبی تجلی یابد.
- فقدان مهارت های ارتباطی: افرادی که فاقد مهارت های ارتباطی موثر هستند، ممکن است در صورت احساس سوء تفاهم یا انتقاد، حالت تدافعی به خود بگیرند. این می تواند منجر به رفتار تدافعی شود، مانند تبدیل شدن به بیش از حد پرخاشگر یا اجتنابی.
- عدم تنظیم عاطفی: افرادی که با تنظیم هیجانی دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است زمانی که احساس می‌کنند غرق شده‌اند یا مملو از احساسات هستند، حالت تدافعی به خود می‌گیرند. این می تواند در رفتار غیرمنطقی یا پرخاشگرانه ظاهر شود.
- اختلالات شخصیتی: برخی از اختلالات شخصیتی، مانند اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت خودشیفته، می‌توانند به رفتار تدافعی به عنوان راهی برای محافظت از احساس فرد منجر شوند.
- رفتار آموخته شده: رفتار تدافعی را می توان از طریق مشاهده و تکرار به ویژه در دوران کودکی آموخت. اگر افراد در محیط‌هایی بزرگ شوند که رفتار دفاعی در آن مدل‌سازی یا تقویت می‌شود، ممکن است آن را به عنوان یک استراتژی مقابله ای اتخاذ کنند.
در نتیجه، رفتار تدافعی می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله ناامنی، ترس، آسیب گذشته، مقایسه اجتماعی، بی عدالتی درک شده، عدم کنترل، هنجارهای فرهنگی یا اجتماعی، فقدان مهارت های ارتباطی، عدم تنظیم هیجانی، اختلالات شخصیت، و رفتار یاد گرفت. درک دلایل اساسی برای رفتار تدافعی می تواند به افراد کمک کند تا به آن رسیدگی کنند و بر آن غلبه کنند و منجر به روابط سالم تر و سازنده تر شوند.
عناوین مرجع معتبر برای پشتیبانی از پاسخ:
- «کتاب کار اضطراب و نگرانی» نوشته دیوید آ. کلارک و آرون تی. بک
- «هدایای نقص» اثر برنه براون
- «قدرت اکنون» اثر اکهارت توله
