3 راه آسان برای ایجاد یک رابطه اجتنابی مضطرب
یک رابطه مضطرب-اجتنابی، که به عنوان سبک دلبستگی اجتنابی-مضطرب عشق نیز شناخته می شود، پویایی است که در آن یکی از طرفین تمایل به صمیمیت و صمیمیت دارد (وابستگی مضطرب) در حالی که شریک دیگر تمایل دارد با نزدیکی بیش از حد احساس ناراحتی کند و ممکن است دور شود. دلبستگی اجتنابی). این می تواند یک پویایی چالش برانگیز در رابطه ایجاد کند، اما با آگاهی و تلاش می توان آن را به نتیجه رساند. در اینجا سه راه آسان برای ایجاد یک رابطه اضطرابی-اجتنابی وجود دارد:
1. ارتباط و تفاهم
ارتباط باز و صادقانه در هر رابطه ای بسیار مهم است، اما در یک پویایی مضطرب-اجتنابی اهمیت بیشتری پیدا می کند. هر دو طرف باید نیازها، ترس ها و نگرانی های خود را بدون قضاوت یا انتقاد بیان کنند. شریک مضطرب می تواند نیاز خود را برای اطمینان و صمیمیت بیان کند، در حالی که شریک اجتنابی می تواند نیاز خود را به فضا و استقلال بیان کند.
برای هر دو طرف ضروری است که سبک های دلبستگی یکدیگر و چگونگی تأثیر آنها بر رابطه را درک کنند. افراد مضطرب اغلب از رها شدن می ترسند و به دنبال تایید دائمی هستند، در حالی که افراد اجتنابی ترس از غرق شدن دارند و زمانی که احساس می کنند تحت فشار قرار می گیرند تمایل به کناره گیری دارند. با درک این ترس ها و محرک های اساسی، هر دو شریک می توانند نسبت به نیازهای یکدیگر همدلی بیشتری داشته باشند.
2. ساخت پیوست ایمن
هدف در یک رابطه اضطرابی-اجتنابی حرکت به سمت سبک دلبستگی ایمن تر است. این شامل ایجاد حس امنیت و اعتماد در رابطه است. هر دو شریک باید فعالانه روی ایجاد اعتماد از طریق قابل اعتماد بودن، سازگار بودن و پاسخگویی به نیازهای یکدیگر کار کنند.
شریک مضطرب زمانی می تواند تکنیک های خودآرامبخشی را تمرین کند که دوری شریک زندگی خود را تحریک کند. این می تواند شامل درگیر شدن در فعالیت های مراقبت از خود یا جستجوی حمایت از دوستان یا درمانگران باشد. شریک اجتنابی می تواند به تدریج بیاموزد که صمیمیت را با تعیین مرزهایی که به او اجازه می دهد استقلال خود را بدون تعطیلی کامل حفظ کند، تحمل کند.
زوج‌درمانی یا درمان فردی می‌تواند در کمک به هر دو طرف در ایجاد الگوهای دلبستگی سالم‌تر و بهبود مهارت‌های ارتباطی مفید باشد. یک درمانگر می تواند راهنمایی و پشتیبانی را در جهت یابی چالش های یک رابطه اضطرابی-اجتنابی ارائه دهد.
3. سازش و انعطاف
هر دو طرف باید مایل به سازش باشند و حد وسطی بیابند که هر دو نیاز آنها را برآورده کند. شریک مضطرب ممکن است لازم باشد بپذیرد که شریک او گاهی اوقات به فضا نیاز دارد و نباید آن را به عنوان طرد تعبیر کند. به طور مشابه، شریک اجتنابی باید تلاش کند تا محبت و اطمینان خود را نشان دهد، حتی اگر در ابتدا احساس ناراحتی کند.
یافتن فعالیت ها و علایق مشترک می تواند به ایجاد پیوند قوی تر بین شرکا کمک کند. درگیر شدن در فعالیت‌هایی که ارتباط و صمیمیت را تقویت می‌کنند، مانند قرار ملاقات، سفرهای مشترک، یا مشغول شدن به سرگرمی‌ها به عنوان یک زوج، می‌تواند به ایجاد دلبستگی ایمن‌تر کمک کند.
مهم است که توجه داشته باشید که ایجاد یک رابطه پریشان اضطرابی مستلزم تعهد، صبر و خودآگاهی هر دو طرف است. ایجاد الگوهای دلبستگی سالم تر و غلبه بر چالش های مرتبط با این پویایی ممکن است زمان ببرد. با این حال، با تلاش و درک، می توان یک رابطه رضایت بخش و مطمئن ایجاد کرد.
3 انتشارات مرجع معتبر یا نام دامنه استفاده شده:
- روانشناسی امروز – یک نشریه آنلاین که جنبه های مختلف روانشناسی از جمله روابط و سبک های دلبستگی را پوشش می دهد. بینش و مشاوره تخصصی در مورد پیمایش انواع مختلف روابط ارائه می دهد.
- Verywell Mind – یک منبع قابل اعتماد برای اطلاعات سلامت روان و سلامتی. این مقاله مقالات مبتنی بر شواهد را در مورد سبک های دلبستگی و استراتژی هایی برای بهبود روابط ارائه می دهد.
- موسسه گاتمن – این سازمان که توسط متخصصان مشهور روابط جان و جولی گاتمن تأسیس شده است، ابزارها و منابعی مبتنی بر تحقیق را برای زوج‌هایی که به دنبال بهبود روابط خود هستند، فراهم می‌کند. آنها بینش های ارزشمندی را برای ایجاد سبک های دلبستگی سالم ارائه می دهند.
