مقدمه
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک عفونت شایع مقاربتی است که می تواند هم مردان و هم زنان را درگیر کند. تخمین زده می شود که تقریباً 80 درصد از افراد فعال جنسی در مقطعی از زندگی خود به HPV مبتلا می شوند. در حالی که بیشتر عفونت‌های HPV بدون ایجاد علائم یا مشکلات سلامتی خود به خود برطرف می‌شوند، برخی از گونه‌های ویروس می‌توانند منجر به عوارض مختلفی از جمله سرطان دهانه رحم، زگیل تناسلی و انواع دیگر سرطان شوند.
شناخت HPV در زنان برای تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب بسیار مهم است. در اینجا چهار راه برای تشخیص HPV در زنان وجود دارد:
1. آزمایش پاپ اسمیر منظم
یکی از روش های اولیه برای تشخیص HPV در زنان، آزمایش پاپ اسمیر منظم است. تست پاپ اسمیر که به عنوان تست پاپ نیز شناخته می شود، شامل جمع آوری سلول ها از دهانه رحم و بررسی آنها در زیر میکروسکوپ برای بررسی هرگونه تغییر غیرطبیعی است. این آزمایش می تواند علائم اولیه سرطان دهانه رحم یا شرایط پیش سرطانی ناشی از سویه های پرخطر HPV را تشخیص دهد.
زنان باید آزمایش پاپ اسمیر را از سن 21 سالگی یا در عرض سه سال پس از شروع فعالیت جنسی شروع کنند. تعداد دفعات آزمایش پاپ اسمیر بسته به عواملی مانند سن، نتایج آزمایشات قبلی و عوامل خطر ممکن است متفاوت باشد. به طور معمول، زنان بین 21 تا 29 سال باید هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند، در حالی که زنان 30 تا 65 ساله می توانند ترکیبی از پاپ اسمیر و آزمایش HPV را هر پنج سال یک بار انتخاب کنند.
2. زگیل تناسلی
زگیل تناسلی نشانه ای از انواع خاصی از عفونت HPV است. این زگیل ها به صورت برجستگی ها یا خوشه های کوچکی روی اندام تناسلی یا نواحی اطراف ظاهر می شوند و می توانند از نظر اندازه و شکل متفاوت باشند. آنها ممکن است گوشتی یا کمی تیره تر باشند و می توانند باعث خارش، ناراحتی یا خونریزی در طول رابطه جنسی شوند.
توجه به این نکته مهم است که همه عفونت های HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی قابل مشاهده نمی شوند. علاوه بر این، برخی از افراد آلوده به HPV ممکن است ویروس را بدون هیچ علامت قابل مشاهده ای خفته داشته باشند. بنابراین، تنها تکیه بر وجود زگیل تناسلی روش قابل اعتمادی برای تشخیص HPV در زنان نیست.
3. نتایج غیر طبیعی پاپ اسمیر
نتایج غیر طبیعی پاپ اسمیر می تواند نشان دهنده وجود HPV یا تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم باشد. این آزمایش ممکن است رشد یا تغییرات غیرطبیعی سلول را نشان دهد، مانند سلول‌های سنگفرشی آتیپیک با اهمیت نامشخص (ASCUS)، ضایعات داخل اپیتلیال سنگفرشی درجه پایین (LSIL)، یا ضایعات داخل اپیتلیال سنگفرشی درجه بالا (HSIL). این یافته ها نیاز به ارزیابی بیشتر و آزمایشات احتمالی اضافی مانند کولپوسکوپی یا آزمایش DNA HPV را نشان می دهد.
اگر نتیجه غیرطبیعی پاپ اسمیر نشان دهنده وجود HPV باشد، ممکن است آزمایشات بیشتری برای تعیین نوع خاص HPV درگیر توصیه شود. سویه های مختلف HPV خطرات مختلفی برای ابتلا به سرطان دهانه رحم یا سایر عوارض دارند.
4. آزمایش DNA HPV
آزمایش DNA HPV شامل تجزیه و تحلیل نمونه ای از سلول های دهانه رحم برای تشخیص وجود سویه های پرخطر HPV است. این آزمایش اغلب همراه با تست پاپ اسمیر در زنان 30 ساله و بالاتر انجام می شود. این می تواند به شناسایی زنان در معرض خطر بالاتر ابتلا به سرطان دهانه رحم کمک کند و راهبردهای مدیریت مناسب را راهنمایی کند.
تست DNA HPV نسبت به تست پاپ اسمیر به تنهایی در تشخیص عفونت های پرخطر HPV حساس تر است، اما به دلیل احتمال بالاتر عفونت های گذرا که خود به خود از بین می روند، معمولاً برای زنان زیر 30 سال توصیه نمی شود.
نتیجه گیری
تشخیص HPV در زنان شامل ترکیبی از آزمایش پاپ اسمیر منظم، آگاهی از زگیل تناسلی، تفسیر نتایج غیرطبیعی پاپ اسمیر و استفاده از آزمایش DNA HPV در صورت لزوم است. این روش ها به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا زنان در معرض خطر عوارض مرتبط با گونه های خاص HPV را شناسایی کرده و مداخلات به موقع را ارائه دهند.
3 انتشارات مرجع معتبر برتر:
- مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC): CDC یک منبع پیشرو برای اطلاعات در مورد موضوعات مختلف بهداشتی، از جمله HPV است. آنها دستورالعمل ها و توصیه های مبتنی بر شواهد را برای پیشگیری، غربالگری و مدیریت HPV ارائه می دهند.
- انجمن سرطان آمریکا (ACS): ACS اطلاعات جامعی در مورد سرطان های مرتبط با HPV از جمله سرطان دهانه رحم ارائه می دهد. منابع آنها موضوعاتی مانند عوامل خطر، دستورالعمل های غربالگری و گزینه های درمانی را پوشش می دهد.
- سازمان بهداشت جهانی (WHO): WHO راهنمایی جهانی در مورد واکسیناسیون HPV، پیشگیری از سرطان دهانه رحم و سایر موضوعات مرتبط ارائه می‌کند. انتشارات آنها بینش های ارزشمندی را در مورد اپیدمیولوژی و تأثیر عفونت های HPV در سراسر جهان ارائه می دهد.
